Opinie: Zonder internationale handel lonkt het stenen tijdperk

Een sociale welvaartsstaat uitbouwen zonder economische groei en internationale samenwerking kan niet. Dat de Groenen zelfs huiveren voor groene groei en in plaats daarvan alles willen ‘ontgroeien’ behalve bepaalde dogma’s, is nefast voor onze welvaart. Internationale handelsakkoorden collectief en categoriek slecht noemen, evenzeer. Intussen pleiten voor binnenlandse voedselregio’s geleid door een nieuwe resem intercommunales, lijkt eerder op een fantast die lonkt naar het gefaalde communisme. Meer nog, het zet de ruimte voor een ernstig debat buitenspel.

Het is overigens niet de eerste keer dat vrijhandel aangevallen wordt in België. Binnenlands werd al vaker de verkeerde strijd gevoerd. Herinner u het debacle rond het CETA-handelsakkoord met Canada, waarbij de besprekingen vanuit een starre dogmatiek getorpedeerd werden door de Waalse overheid, met PS op kop. De beelden van de geëmotioneerde Chrystia Freeland, toenmalig Canadees minister van Handel, achtervolgen ons tot op vandaag op het internationale toneel. De Waalse démarche heeft onze reputatie als handelsnatie geschaad. Ook in handelsrelaties komt vertrouwen te voet, maar vertrekt het te paard.

Intussen draait de wereld door. Socialisten en ecologisten interpreteren die spreuk momenteel op een verkeerde manier, terwijl er geen tijd is voor dogma’s in een snel veranderende mondiale samenleving: van Brexit en America First, over de opkomst van China en covid tot Oekraïne. Berekeningen wijzen uit dat vanaf 2024 ruim 85% van de wereldwijde groei buiten Europa zal worden gerealiseerd. Ons land, in het hart van Europa, kan het zich niet veroorloven om comfortabel achterover te leunen in de sofa van de Europese economie.

Want terwijl landen als België een economische pitstop maken en aan de staart van het Europees peloton dreigen te bengelen, racen andere handelsbolides verder. Duitsland en ook Nederland zitten bijvoorbeeld al in of voorbíj́ het CETA-ratificeringsproces. De Europese Unie accelereert via het EU-handelsakkoord met Nieuw-Zeeland van juni 2022, de hoopvolle signalen uit de twaalfde ministeriële conferentie van de Wereldhandelsorganisatie bieden kansen en ook de heropstart van de onderhandelingen met India en de prioriteiten van het Tsjechische en Zweedse voorzitterschap van de Raad van de EU en de herziening van het ‘handel en duurzame ontwikkelingshoofdstuk’ (TSD) zijn hoopvolle signalen.

Het is in die slipstream van heroplevende multilaterale relaties dat ook België zich opnieuw internationaal op gang dient te trekken. Stilstaan is achteruitgaan. KMO’s wapenen om hun goede concurrentiepositie ook internationaal te verzilveren, buitenlandse afzetmarkten te bereiken en internationale partnerschappen te sluiten richting bijkomende binnenlandse jobs en welvaartscreatie, zodat iedereen meegeniet. Export en vrijhandel zijn onze wandel.

Wallonië hinkt vandaag nog steeds achterop, de oorzaak moet niet verder gezocht worden. In het belang van de Belgische concurrentiepositie, de werkgelegenheid en ons uniek sociaal model moeten we een daadkrachtig en duurzaam handelsbeleid verdedigen. Want hoewel de wereldorde en haar spelregels veranderen blijft internationale handel de enige joker om als kleine natie ons stekje te verdedigen. Protectionistisch terugplooien lijkt veilig, maar zal later zwaar op de maag liggen. Premier De Croo pleitte er in zijn regeerakkoord al voor om als land een betrouwbare partner te zijn in de ratificatie van handelsakkoorden. Doe daarom aan realpolitik: om ambities te hálen en ze naar de algemene bevolking te vertalen. Want de klimaatomslag kan voor ons nóóit een terugslag naar het stenen tijdperk betekenen.