De manier waarop mijn thuisstad de laatste dagen in het nieuws kwam, maakt me boos.

Er moet me even iets van het hart.

De manier waarop mijn geliefde thuisstad Brugge de afgelopen dagen in het nieuws kwam, maakt me boos.

Laat me even de context duiden: mevrouw Hermans is uit een selectie als beste gekomen om de leiding te nemen over wat sommigen al lang lijken vergeten te zijn: de kandidatuur voor Brugge als Europese Culturele Hoofdstad 2030.

Ik persoonlijk ken mevrouw niet. Wel las ik al eerder enkele uitspraken van haar, onder meer over de rol van de blanken in de geschiedenis. Daarin zitten onder meer citaten waar ik het fundamenteel oneens mee ben. Of het nu provocatie was of gemeend of nog iets anders, ze waren onverstandig en historisch onjuist.

Maar is dat niet juist het mooie aan onze democratie? En aan onze grondrechten en aan onze vrijheid van meningsuiting en debat? Je kan het gewoonweg grondig oneens zijn met een naar uw mening enorm domme mening (ook over deze mening van mij overigens), en je kan dat ook zeggen en je kan met argumenten eventuele onzin weerleggen.

Wat je ook kan doen, is het debat meteen platleggen. Je kan meteen over 'woke' beginnen tieren of racistische bagger beginnen uitkramen. En dat is fout.
Natuurlijk mag je mevrouw Hermans verbaal tackelen op de rare uitspraken die ze deed. Maar haar daarom meteen cancelen? Dat doe je niet.
Het hele anti-woke kamp is in dit soort gevallen ronduit hypocriet: je kan niet continu lopen klagen over 'cancel culture', om dan meteen zelf de strijd aan te gaan tegen éénieder die een mening verkondigt die je niet aanstaat.
En dat is nu net wat hier gebeurt: een dame met een uitgesproken (volgens mij onjuiste en ongepaste) mening over een onderwerp, wordt hier gecanceld door de grote tegenstanders van de cancel culture. Qua schizofrenie kan dat tellen hé.

Maar wat me nog het meest raakt, is dat naast mevrouw Hermans, ook het imago van mijn stad nu al enkele dagen door het slijk wordt gehaald.
Dat een burgemeester van een grote Vlaamse stad over Brugge, maar niet over de vele uitdagingen in de eigen stad komt praten in Terzake is op zijn minst nogal raar. Maar dat het de Brugse lokale politici zijn die olie op het vuur blijven gieten is bedroevend. De aandacht door interviews, clicks en likes is duidelijk belangrijker dan het imago van hun stad. Dat ze hiermee ook het hele verhaal dat de stad aan het schrijven is om terecht opnieuw Europese Culturele Hoofdstad te worden aan het ondergraven zijn, nemen ze er ook graag bij. Het is een afweging die iedereen voor zichzelf moet maken, maar ik hoop dat na dit slecht toneel de liefde voor de stad, voor haar cultuur en voor de warmte van haar samenleven het nu snel opnieuw haalt. Want dat is Brugge: een warme en gezellige historische cultuurstad. En ik kan niet aanvaarden dat men voor eigen politiek gewin dit geheel zomaar verkwanselt.